Efficiëntieverbetering en technologiekeuze voor energie in de residentiële sector

De residentiële sector is momenteel goed voor een vijfde deel van het wereldwijde energieverbruik en de bijbehorende uitstoot van broeikasgassen. Dit is grotendeels als gevolg van de toenemende vraag naar ruimteverwarming en -koeling. Om de klimaatverandering te beperken, moeten deze worden verminderd, maar de exacte decarbonisatiestrategieën, bijdragen van producenten en consumenten zijn onduidelijk.

Aan de hand van een regionaal energiesysteemmodel, wordt de bijdrage van deze sector aan verminderde CO2-uitstoot op de lange termijn onderzocht. De verwachtingen laten zien dat in een bepaald scenario de wereldwijde vraag naar verwarming zal afnemen met respectievelijk 27% in 2050 en 66% tegen 2100. Echter, door toenemende welvaart in warmere streken zal de vraag naar koeling naar verwachting met 176% en daarna 286% toenemen.

Toch zijn de directe residentiële emissies tegen 2100 bijna geëlimineerd. Dit zal komen door een combinatie van verhoogde efficiëntie en geavanceerde verwarmingstechnologieën. Samen met zonnepanelen op de daken, zal de netto energievraag van veel typen huishoudens nul bereiken. De exacte strategieën voor de residentiële sector variëren afhankelijk van het lokale klimaat, de sociaaleconomische kenmerken en de kenmerken van het gebouwenbestand.